VADİDEKİ ATLILARI ONUR DA DURDURAMAZ

Onur Kıvrak sakatlanıp eldivenlerini Fatih’e bıraktığında Trabzon kalesinde sadece 4 gol görülmüştü. Cimrilikte Başakşehir’le yarışan bordo-mavi filelere ne oldu böyle. Var mı bu durumun bir izahı?

Madde bir: Onur’u kaybetmek çok şey kaybetmektir. Çünkü Onur, özgüven demek, hırs demek, tutku demek, toparlayıcılık demek, şapkadan gol kurtarma çıkarma demektir. O fitili ateşler, o öne atılır, o bütün hücrelerini rakip ataklara siper eder arkasından takım yürürdü. Bir nevi onun yaptıklarına duyulan mahcubiyetle kendilerini oynamak, mücadele etmek ve üretmek zorunda hissederdi arkadaşları.

Hep düşünmüşümdür; “Şayet Onur gibi bir kaleci 15-20 sene öncesinin takımında forma giyiyor olsaydı o ziyan edilmiş yıllara Trabzonspor birkaç şampiyonluk sığdıramaz mıydı?” diye… Onur’un yokluğu önemli savunma sancıları yaşayan bu takım için tolere edilmesi zor bir kayıp vesselam.

       Yarını kazanmak için bugün kaybetmek iyidir

Beşiktaş-Trabzon oyunundan çıkarılması gereken en temel ‘öğreti’ nedir?

Slaven Bilic’in Trabzonspor’u çok iyi analiz ettiği ve Beşiktaşlı futbolcuların kağıt üzerinde belirlenmiş streteji yüzde yüz sadakatle uyguladıkları oyunun en yalın gerçeğiydi. Ancak Konya’daki tek taraflı futbol gösterisini tamamen buna bağlamak son derece kifayetsiz bir yaklaşım olur.  Her şeyden önce Beşiktaş bir proje takımı ve bu projeye 1,5 yıldan beri emek veriliyor. 

GOLCÜ

Yaman bir soru: Modern futbol golcünün tanımını değiştirdi mi?

Modern futbolla birlikte değişen sadece forvetin tanımıdır.  Golcü ise nüvede yani çekirdekte var olan istidadın vücut bulmuş halidir. Geliştirilebilir bir yeteneği ifade etse de kökleri öze aittir. Bu sebeple iyi bir forvet olmakla ile iyi bir golcü olmak aynı şey değildir.

Golcü ile top arasında bambaşka bir lisan vardır. Ve kontratları hiç bitmez. Top, uslu bir çocuk gibi onun dilediği adrese doğru koşar, nazlanmaz kapris yapmaz. Çünkü yeşil arenada kendisine ondan daha iyi davranan yoktur.